جلسه دفاع جناب آقای جمال بیگانه با موضوع بررسی رابطه شخصیت و فرسودگی شغلی با استرس اکسیداتیو در پرستاران 

استاد راهنما : دکترآزاده اشتری نژاد

تاریخ دفاع : ۹۶/۱۰/۱۸
ساعت :       ۱۳:۰۰
محل: سالن شهید رحیمی

چکیده :
مقدمه: فرسودگی شغلی یکی از عناوین رایج در محیط‌های کاری امروزی است که باعث تحمیل هزینه‌هایی هم برای کارفرما و هم برای کارکنان می‌شود. با توجه به وجود ارتباط ثابت شده بین فرسودگی شغلی و استرس اکسیداتیو، شناسایی عوامل تاثیرگذار بر فرسودگی شغلی و همچنین شناخت فاکتورهای شخصیتی افراد، می ‌تواند در بکارگیری راه‌کارهایی بمنظور کاهش سطوح استرس اکسیداتیو موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین سطح استرس اکسیداتیو و بررسی اثر فرسودگی شغلی و فاکتورهای شخصیتی افراد بر آن، در میان پرستاران می‌باشد.
روش کار: مطالعه توصیفی-تحلیلی (مقطعی) حاضر،  برروی ۹۲ نفر از پرستاران یکی از بیمارستان‌های شهر شاهرود، که بصورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گردید. داده‌های این مطالعه با استفاده از پرسشنامه‌های دموگرافیک-سازمانی، فرسودگی شغلی مسلش(MBI)، فاکتورهای شخصیتیNEO(NEO-FFI) جمع‌آوری شد. همچنین سطح استرس اکسیداتیو در نمونه‌های سرم افراد شرکت کننده در مطالعه اندازه‌گیری شد. به منظور آنالیز داده‌ها از آزمون‌های One-way ANOVA، Mann–Whitney U test، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره بوسیله نرم افزار SPSS v۲۴ استفاده گردید.
نتایج: بیشترین درصد فرسودگی شغلی گزارش شده توسط پرستاران مربوط به بعد عدم موفقیت فردی بود. نتایج رگرسیون خطی چند متغیره رابطه معنی‌دار بین TAC با سن بیشتر از ۴۰ سال، سابقه‌کار بین ۱۱ تا ۲۰ سال، روان رنجورخویی، نمره نهایی استرس و MDA نشان داد؛ که در این بین TAC با روان رنجورخویی دارای رابطه منفی بود. علاوه بر این مهمترین متغیرهای پیش‌بینی کننده MDA، وضعیت تاهل، بخش محل کار، نوع استخدامی، خستگی عاطفی و مسخ شخصیت بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که متغیرهایی مانند روان رنجورخویی، خستگی عاطفی و مسخ شخصیت از مهمترین عوامل پیش‌بینی کننده سطوح استرس اکسیداتیو می‌باشند. لذا با شناسایی عوامل تاثیر گذار بر این متغیرها و شناخت ویژگی‌های شخصیتی فرد، می توان راه‌هایی جهت تعدیل وضعیت اکسیدانی پرستاران و همچنین پیشگیری از بروز اثرات احتمالی، بکار برد.