دفاع پایان نامه دانشجو ویدا عمو هادی مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی بهداشت محیط تحت عنوان ".بررسی کارایی راکتور ته نشینی اولیه تقویت شده با پلی آلومینیوم کلراید و یا مورینگا اولیفرا در افزایش پتانسیل بیوگاز تولیدی از لجن های خروجی" به راهنمایی جناب آقای دکتر مهدی فرزادکیا  و مشاوره سرکارخانم دکتر میترا غلامی و جناب آقای دکتر علی اسرافیلی مورخ 2/11/1401 ساعت 8 صبح در سالن کنفرانس برگزار میگردد .

چکیده پایان نامه

مقدمه: در دهه‌های اخیر، توسعه شهرنشینی و افزایش صنایع منجر به افزایش تولید فاضلاب شده است، بنابراین تصفیه فاضلاب بیش از پیش در دهه های اخیر اهمیت پیدا کرده است. با توجه به روش‌های مختلفی که برای تصفیه فاضلاب وجود دارد، نیاز به تکنولوژی‌های پایدار همراه با انرژی مصرفی پایین از دغدغه‌های اصلی تصفیه‌ خانه‌های فاضلاب است. یکی از تکنولوژیهایی که بدین منظور توسعه یافته است و روز به روز بیشتر مورد توجه کارشناسان قرار می­گیرد، فرآیند ته‌نشینی اولیه تقویت شده با مواد شیمیایی(CEPT) می باشد. یکی از مزایای روش CEPT تولید لجن غنی از موادآلی برای تغذیه به راکتور‌های بی‌هوازی است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی فرایند ته­نشینی اولیه تقویت شده با مواد شیمیایی (CEPT) و میزان بیوگاز تولیدی از لجن خروجی صورت گرفت.

روش مطالعه: مطالعه حاضر به صورت تجربی-کاربردی در مقیاس آزمایشگاهی در سال 1401-1400در آزمایشگاه گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی ایران، صورت گرفت. نمونه­ها از خروجی حوض دانه­گیر تهیه شده و سپس

متغیرهای فاضلاب خام شامل VS، TSS، COD و sCOD مشخص شد. به منظور بررسی اثر فرایند CEPT بر روی کارایی فرایند تصفیه و تولید بیوگاز از لجن تولیدی از دو منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید (PACl) و مورینگا اولیفرا (MO) استفاده شد. متغیرهای pH و دوز منعقد کننده بهینه­سازی شده، سپس اثر فرایند CEPT بر روی راکتورهای هضم بی هوازی با لجن حاصل از دو منعقدکننده PACl و MO در دمای مزوفیل(37±1°C) از نظر بازده بیوگاز،حذف کربن آلی و مدل گومپرتز در حالت ناپیوسته مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله سوم شاخص‌های آبگیری لجن هضم شده در راکتور بی­هوازی CSRT پس از فرایند هضم بررسی شد.

یافته­ها: مطابق نتایج، pH بهینه برای انجام آزمایش­ها، در محدوده خنثی و غلظت بهینه هر کدام از دو منعقد کننده MO و PACl به ترتیب مقادیر mg/L 10 و 5 بدست آمد. در شرایط بهینه، میزان حذف sCOD، TSS، tCOD و VS به ترتیب 61، 81، 63 و 56% برای لجن حاصل از فرایند CEPT با PACl و مقادیر 20، 68، 55 و 25% برای لجن حاصل از CEPT با MO، بدست آمد. بالاترین بازده بیوگاز(L/gVS_removed 0.598) در راکتور هضم بی هوازی با لجن حاصل از منعقدکننده MO به دست آمد. هضم بی هوازی لجن CEPT به جای لجن اولیه منجر به راندمان حذف COD بیشتر گردید. به طوری که به ترتیب 50-43% از COD در مقایسه با حذف 32% برای لجن اولیه مشاهده گردید. علاوه بر این R² بالا دقت پیش بینی قابل اطمینان مدل اصلاح شده گومپرتز را با داده های تجربی ثابت کرد. بررسی شاخص های CST،SRF و SVI نیز نشان از کیفیت خوب لجن حاصل از فرآیند CEPT برای آبگیری بوده است.

نتیجه­گیری: باتوجه با راندمان خوب فرایند CEPT با منعقد کننده­های MO و PACl، استفاده از فرایند ذکر شده باعث کاهش هزینه­های بهره­برداری و کیفیت مناسب لجن آبگیری شد. علاوه بر این، ترکیب CEPT و هضم بی هوازی خصوصا با استفاده از منعقدکننده های طبیعی به عنوان روشی مقرون به صرفه و عملی برای افزایش BMP از لجن اولیه را فراهم می کند.

لینک جلسه: https://imcall.iums.ac.ir/b/gar-rke-swy-geg