لطفا خودتان را معرفی کرده و سوابق علمی، پژوهشی، اجرایی و عملی خود و فعالیت‌های مرتبط با این پژوهش را بیان فرمایید.

اینجانب آزاده اشتری نژاد، دکترای تخصصی توکسیکولوژی و دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران هستم. فعالیت خود را به عنوان عضو هیئت علمی در دانشکده بهداشت از سال 1393 آغاز کرده و در حال حاضر مسئول دفتر توسعه آموزش دانشکده بهداشت و مسئول امور پژوهشی مرکز تحقیقات آلودگی هوا هستم.

مطالعات متعددی را در حوزه تخصصی خود، به صورت In vitro و In vivo انجام داده و در حال حاضر در حوزه های Nanosafety و نانوتوکسیکولوژی فعالیت دارم.

دلیل اصلی شما برای انتخاب این طرح تحقیقاتی و پژوهش چه بود و چه کسانی در این تحقیق یاری دهنده شما بودند؟

ایران یکی از کشورهای پیشرو در عرصه نانوفناوری است که آمارهای مختلف این را نشان می دهند. هم ­اکنون بیش از 400 شرکت دانش­ بنیان در دارای گواهی­نامه نانومقیاس در کشور فعال هستند که بیش از 800 محصول مبتنی بر نانومواد را تولید و روانه بازار می کنند. این موارد نشان می دهد که نیروی کار قابل توجهی در کشور در این عرصه فعال هستند. از دیگر سو، تحقیقات مختلف نشان داده اند که مواجهه با نانومواد می تواند خطرات مختلفی را متوجه نیروی کار کند. بنابراین، بررسی روش های ارزیابی و کنترل مواجهه با نانو مواد، از ارزش بالایی برخوردار است. در این تحقیق به دنبال بررسی این مواجهه های شغلی با نانومواد، و روش­ های ارزیابی مواجهه با نانومواد در محیط های کاری، از جنبه های مختلف بودیم.

در این تحقیق، از همراهی گروهی از محققین به شرح زیر، استفاده شد:

سقراط عمری شکفتیک، دانشجوی مقطع دکتری مهندسی بهداشت حرفه ­ای، دانشگاه علم پزشکی تهران، ندا مهرپرور کارشناس ارشد مهندسی بهداشت حرفه ­ای، دانشگاه علوم پزشکی ایران، زهرا پیوندی، کارشناس ارشد مهندسی بهداشت حرفه ­ای دانشگاه  علم پزشکی ایران، صدف تثبیتی دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ­ای دانشگاه علوم پزشکی ایران و دکتر آتنا رفیعی پور گروه مهندسی بهداشت حرفه­ ای عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علم پزشکی ایران.

پژوهش تان را معرفی کرده و با معرفی ویژگی و نوآوری های آن در خصوص موضوعات و محورهای آن شرح دهید.

این پژوهش یک مرور نظام­ مند است که به بررسی روش های ارزیابی مواجهه با نانومواد در محیط های کاری می پردازد. در این مطالعه، بیش از سه هزار مقاله بدست آمده از جستجوی اولیه، مورد مرور قرار گرفتند و در نهایت 303 مقاله به شکل کامل بررسی و اطلاعات آن ها استخراج شد. کشورهای پیشرو در زمینه جنبه­ های ایمنی و بهداشتی نانوفناوری، موضوعات مهم در این زمینه، روش های ارزیابی مواجهه و ارزیابی ریسک و مواردی از این دست، در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.

آیا این پژوهش به مرحله اجرا و یا بهره برداری درآمده است؟

پژوهش به شکل کامل انجام گرفته است. گزارش این پژوهش برای دانشگاه ارسال و مقاله منتج از آن در یکی از مجلات معتبر (Q1) درحال داوری است.

این طرح پژوهشی چه گره ای از مشکلات مردم باز خواهد کرد؟

نتایج این پژوهش به روشن­ تر ­شدن هرچه بیشتر جنبه­ های ایمنی و بهداشتی تکنولوژی تقریبا نوظهور نانو، کمک شایانی خواهد کرد و مسئولین امر را در اتخاذ تصمیمات درست درباره ایمنی کارمندان در معرض مواجهه با نانومواد، یاری خواهد رساند.

انتظار شما از مسئولین و متولیان امور پژوهشی در زمینه حمایت و یا توسعه فعالیت‌های مشابه چیست و چه راهکارهایی را پیشنهاد می‌کنید؟

نانوفناوری، یکی از شش فناوری است که از طرف اتحادیه اروپا به عنوان "فناوری­ های کلیدی" درنظر گرفته شده ­است و دنیای ما بسیار متاثر از آن است و در آینده نیز بیشتر متاثر خواهد بود. در ایران نیز بخش های مختلف این فناوری، با سرعت قابل قبولی، درحال رشد هستند. اما توجه به جنبه های ایمنی و بهداشتی این فناوری، کمتر موردعنایت محققین و دیگر ذینفعان است. از مسئولین انتظار می رود با بها دادن به چنین تحقیقاتی و انتشار نتایج آن به اشکال مختلف، توجه ­ها را به این جنبه نانوفناوری نیز جلب کنند.

اگر توضیح دیگری درخصوص برنامه‌های جاری، آینده و اهداف تان دارید در خاتمه این گفت‌وگو بفرمایید؟

در حال حاضر علاقه مند هستم که مطالعات خود را در زمینه سلولی و مولکولی سمیت نانومواد ادامه دهم.